فارسیان؛ روستای دلربای گلستان، دشت اسب های وحشی در انتظار گردشگران
به گزارش وبلاگ بازی، روستای فارسیان از توابع شهرستان آزادشهر با طبیعت بکر و بی نظیر یکی از جاذبه های گردشگری گلستان است که در ایام تعطیلات نوروزی گردشگران را به سوی خود فرا می خواند.
به گزارش وبلاگ بازی به نقل از روابط عمومی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان گلستان فارسیان، روستایی محصورشده در دل کوه با خانه های پلکانی، پنجره هایی به رنگ آبی تیره و گلدان های شمعدانی که معصومانه پشت پنجره بر لب طاقچه انتظار جا خوش کرده اند و عطر صفا و صمیمیت کوچه پس کوچه های پرشیب آن را دو برابر می نمایند.
روستای فارسیان در شهرستان آزادشهر قرار گرفته است، این روستا در کوهستانی پوشیده از جنگل که با درختان سرسبز بلوط و افرا چهره منطقه را دیدنی کرده است، قرار گرفته است. روستای فارسیان تحت تأثیر اقلیم کوهستانی، زمستان های سرد و تابستان های معتدل دارد.
به روستای فارسیان که برسید در ورودی روستا سر دری درست کرده اند که تابلوی روستای تاریخی فارسیان بر روی آن خودنمایی می نماید.
قدمت روستا به حدود 1000 سال قبل باز می گردد. وجه تسمیه آن با مهاجرت عشایر کوچنده فارس به این منطقه مرتبط می باشد. در آن موقع اهالی به دلیل مساعد بودن عوامل طبیعی اقدام به یکجا نشینی کرده و هسته اولیه روستا را پیرامون چند دهنه چشمه بنا نهادند.
اکثر مردم این روستا با غریبه ها بیگانگی نمی نمایند، بلکه با دیدن مسافران در خانه هایشان را باز می گذارند تا بلکه رهگذری برای عکس دریافت از باغچه و نمای چشم نواز خانه هایشان مهمان چنددقیقه ای آن ها گردد.
چنانچه قصد دارید برای گشت و گذار در طبیعت و بافت تاریخی لبریز از حرف های ناگفته روستا را نظاره کنید، می توانید با پرداخت هزینه ای از لیدر محلی بهره مند شوید.
اگر می خواهید از تمام جاذبه های تاریخی و طبیعی روستای فارسیان دیدن کنید به دو روز و نیم زمان نیاز دارید. ناگفته نماند اقامت در روستای فارسیان بین 100 الی 150 هزار تومان برای یک خانواده چهار نفره هزینه دارد.
اگر بخواهم برایتان از فضای بافت تاریخی روستا بگویم نخستین چیزی که می توانم به آن اشاره کنم سابات ها هستند، سابات به کوچه های مسقفی گفته می گردد که قسمت بالایی آن در مالکیت شخصی و فضای زیر سقف در مالکیت عمومی قرار گرفته است. در فارسیان در حال حاضر 63 سابات سالم دیده می گردد.
وجود تنور ها یکی از چیزهایی است که در فارسیان زیاد به چشم می خورد، در واقع در هر کوچه یک تنور وجود دارد که اهالی این کوچه در حفظ و نگه داری و استفاده از آن تنور با یکدیگر شریک هستند.
خانه های خشتی از دیگر دیدنی های این روستاست، قالب های خشتی به کار رفته در این خانه منحصر به فرد بوده و در مکان های دیگر استفاده ای نشده است، ارتفاع هر یک از این خشت ها 10 سانتی متر و طول و عرض آن هم 20 سانتی متر بوده یعنی دو برابر خشت هایی که در بافت تاریخی گرگان از آن بهره برده شده است.
یکی از نکاتی که در رابطه با خانه های این روستا چشم نواز است رنگ به کار رفته زردو سفید در این خانه هاست، در واقع آن چیزی که ما فکر می کنیم رنگ آمیزی به این سبک است رنگ نیست بلکه نوعی گِل با نام شولی و یا در گویش محلی سوآما است که در اعیاد مختلف و مناسبت ها زنان روستا به کف و دیواره های خانه های خود می مالند.
اهای روستا برای انجام کارهایشان هیچ گاه به بیرون از روستا متوسل نمی شوند و به هر چه نیاز دارند از داخل روستا و ظرفیت های خود روستا بهره می برند.
بین 450 تا 500 خانه خشتی در این روستا وجود دارد که اکثراً دو طبقه بوده و خانه سه طبقه ای در این روستا به چشم نمی خورد. معمولاً در این خانه های دو طبقه، طبقه نخست در حکم انباری- دامی و یا مغازه استفاده می شده و طبقه دوم به اسکان اهالی خانه اختصاص دارد.
در این روستا مکان هایی هم وجود دارد که به دخترنشین معروف است در واقع در گذشته ها که آب لوله کشی در این روستا وجود نداشت دختران برای آب آوردن به چشمه می رفتند و به دلیل بُعد مسافت طولانی به این مکان ها که می رسیدند نشسته و خستگی در می کردند، البته در روستا فضاهایی هم تحت عنوان پیرنشین وجود دارد که محل تجمع افراد مسن در روستاست.
هرگاه از دیدن بافت تاریخی روستا سیر شدید می توانید به طبیعت اطراف فارسیان هم سرکی بکشید جایی که می توان شالیزارهای طبقانی را از یک سو به نظاره نشست و محو زیباییش شد و از سوی دیگر بافت تاریخی روستا و نمای کوهستانی که این روستا را محصور کرده قابل رؤیت است.
نام این مکان، تپه قنبرآباد در نزدیکی روستای فارسیان است که برای گردشگران یک تپه جادویی است، بر فراز این تپه از سمت جنوب شالیزارهای طبقاتی، از سمت شرق بافت تاریخی روستا و از شمال کوهستان قابل رؤیت است.
رودخانه ای بسیار زیبا هم از وسط روستا می گذرد که از 25 چشمه همواره جوشان تغذیه می گردد، مجوعه آبشار پنج پله ای کبوتر خانه از دیگر جاذبه های فارسیان است. رشته کوهی در امتداد رشته کوه البرز وجود دارد به نام علی کمری که فضای کوهستانی آن مناسب برای صخره نوردی است.
دشت اسب های وحشی منطقه فارسیان بعد از کشور مغولستان دومین مکانی است که از نظر وسعت مراتع در دل خود اسب های وحشی را جای داده است، جهت کوهپیمایی رسیدن به این دشت حدود هفت کیلومتر بوده و با آفرود 45 دقیقه زمان می برد.
اگر برای عزیزانتان قصد خرید سوغات دارید نان محلی، صنایع دستی مانند شال و چادر شب، نوعی حوله از جنس ابریشم مصنوعی، انواع خشکبار و ترشیجات چیزهایی است که می توانید تهیه کنید. البته فارسیان برنج خوب و با کیفیتی دارد که با آب چشمه کشت می گردد، ولی چون دیر کاشت می گردد دیرهم برداشت می گردد.
فارسیان روستایی است که شاید با پای خودتان به آنجا بیایید اما دم دمای رفتن که گردد پای دلتان یارای ترک آنجا را ندارد.
منبع: میراث آریا